மரபுக் கவிதைகளில் தொடங்கி, பின் நவீனக் கவிதைகள் எழுதி, தமிழ் நவீன இலக்கிய வரலாற்றில் தன் முத்திரையைப் பதித்தவர்.
ஞானக்கூத்தன். இன்றுவரை அவருடைய கவிதைகள் கவிஞர்களிடையே, எழுத்தாளர்களிடையே, வாசகர்களிடையே பேசப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறன்றன.
1960-ல் திருமந்திரத்தை படித்த பாதிப்பில் ஞானக்கூத்தன் என்கிற புனைப்பெயரை சூட்டிக்கொண்டார்.
அறுபதுகளில் சி.சு.செல்லப்பா, க.நா.சு., சி.மணி, ந.முத்துசாமி, ஏ.கே.இராமானுஜன் போன்றோருடன் இணைந்து செயல்பட்டார்.
முதல் புதுக்கவிதைகள் நடை இதழில் வெளியாகத் தொடங்கின. எழுபதுகளில் க்ரியா, எஸ்.இராமகிருஷ்ணன் ஆகியோரோடு இணைந்து கசடதபற இதழைத் தொடங்கினார்.
பிறகு ழ.கவனம் போன்ற இதழ்களின் பொறுப்புகளில் பங்கேற்றார். அகில இந்திய அளவிலும், உலக அளவிலும் பல கவிதை அரங்குகளுக்குச் சென்றிருக்கிறார். ஞானக்கூத்தனின் தனித்தன்மை அவரது கவிதைகளின் தனிதன்மை மட்டுமல்ல.
தமிழ்மரபின் தொடர்ச்சியும் கூட ஞானக்கூத்தனின் கவிதைகளில் உள்ள அங்கதம் சிறப்பானது.
இவர் நவீன தமிழ் இலக்கியத்தின் கவிஞராக போற்றப்படுகிறார்.
இவரின் கவிதைகள், “கல்கி”, “காலச்சுவடு” மற்றும் “உயிர்மெய்” போன்ற இதழ்களில் வெளிவந்துள்ளன.
1952-லிருந்து கவிதைகள் எழுதத் தொடங்கிய ஞானக்கூத்தனின் இளமைப் பருவ அரசியல் ஈடுபாடு தமிழ் மாநில சுயாட்சி, தமிழக எல்லை மீட்பு போராட்டங்களிலும் பொதுவுடைமை ஆதரவுச் செயல்பாடுகளிலும் இருந்தது.
